Πού να το φανταστείς τότε, πριν από τόσα χρόνια, ότι η ζωή σου θα δεθεί άρρηκτα με αυτή τη γυναίκα που καθόταν καθημερινά τόσο κοντά σου. Πού να το φανταστείτε και οι δύο. Τότε άλλωστε ο έρωτας δεν είχε σημασία. Σημασία είχαν μόνο το παιγνίδι και τα πειράγματα. Δεν σαν ενδιέφερε καν ο άλλος.Και ύστερα από τόσα χρόνια που χαθήκατε και είχατε ξεχάσει παντελώς ο καθένας την ύπαρξη του άλλου, ξαφνικά η οικειότητα εμφανίστηκε μέσα σε μια στιγμή, μέσα σ’ ένα βλέμμα και… και από τότε που ξανασυναντηθήκατε ήσασταν συνέχεια μαζί· πιο μαζί δεν γίνεται!
Αυθόρμητα, χωρίς περιστροφές, χωρίς καμία σκέψη, μαζί τότε, μαζί τώρα, απόλυτα δοσμένοι, μαζί για πάντα. Λες και ήταν αδιανόητη κάθε άλλη περίπτωση, λες και το παράξενο ήταν που δεν ήσασταν μέχρι τώρα μαζί. Λες και ήσασταν πάντα μαζί, απλά δεν το είχατε καταλάβει. Από τότε που σχεδόν δίπλα-δίπλα πρωτογνωρίζατε τον κόσμο.
Κι όταν, γέροι πια θα κοιτάτε τα περασμένα, είθε να χαίρεστε για όσα χτίσατε μαζί.
Παράξενα παίζει αλήθεια παιγνίδια η ζωή…
Ό,τι καλύτερο διάβασα τελευταία!Μπράβο-μπράβο...και πάλι μπράβο σας:)))))
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπράβο καμηλιέρη! Συγχαρητήρια!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες τί παιχνιδιάρης είναι ο χρόνος και ο χώρος? ;-Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήΛοιπόν, πάντα γεμάτοι!
;-)
Σας το εύχομαι ολόψυχα!
ΑπάντησηΔιαγραφήάντε επιτέλους να δουμε και κανά αραβάκι στης πάργας τον ανήφορο.
ΑπάντησηΔιαγραφή:)
δ
Καλή προσπάθεια, από κοινού!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίναι παιχνιδιάρα η άτιμη, τι να την κάνεις. Χωρίς παιχνίδι όμως πως να ζήσουμε;
ΑπάντησηΔιαγραφήερωτευτηκαμε ? ...και οχι μονο απο' οτι φαινεται!
ΑπάντησηΔιαγραφήευχες μεσα απο την καρδια μου, καμηλιερη μου!
φιλια!